Virtual Lover

''Σαβά μον αμούρ''? μου ψιθύρισες σιγανά στο αυτί.
Ξεφύγαμε γρήγορα από την πλήξη των αγγέλων που πέταγαν δίπλα μας και αναζητήσαμε τις απολαύσεις στις οποίες μυηθήκαμε ακούγοντας τα πειράματα του Malcolm.Κατεβήκαμε.
Τον γνώρισες στο ντόκο της δύσης, εκεί που τα νερά δεν τα πιάνει ποτέ ο αέρας και σχεδόν λιμνάζουν δίνοντας έτσι το όνομά τους σε ολόκληρη την πόλη.
Ήταν καθισμένος κόντρα στον τοίχο, δίπλα στην πόρτα του μπαρ ''LAS NOCHES MUERTAS'' κι έπινε μια μπύρα σε σκουρόχρωμο μπουκάλι. Φαινόταν καθαρός, ήρεμος και πάρα πολύ νέος για την περιοχή στην οποία σύχναζε. Φορούσε μαύρη φανέλα, ένα σκουρόχρωμο τζήν και στο αριστερό του χέρι είχε πλεγμένα πολλά βραχιόλια, σαν γούρια η ξόρκια φτιαγμένα στα νησιά της Καραϊβικής.Ήταν ξυπόλητος.
Την ώρα που τον πλησίασες φάνηκε να ανατριχιάζει, σαν να είχε περάσει κρύος αέρας από δίπλα του και σε κοίταξε με ένα ειρωνικό βαθύ βλέμμα, ρωτώντας σε με έναν αόριστο τρόπο για το χρώμα της γραμμής που κουβαλάς.
Σφίχτηκες στο πλευρό μου και πρόλαβα να δώ ένα δάκρυ να αστράφτει στην άκρη του ματιού σου, έκανες πως δεν μύρισες την απίστευτη μυρωδιά που ανέδυε το φοβισμένο σώμα του.
Δεν πειράζει μωρό μου, θα πετάμε μαζί έστω κι από εδώ μέσα.