Sling σημαίνει σφεντόνα, όργανο για να
πετάς βαριά αντικείμενα και δη πέτρες κι είναι λέξη που άρχισε να χρησιμοποιείται
στον Μεσαίωνα, γύρω στα 1300μΧ αρχικά ως slingan από τους Γερμανούς κατασκευαστές και χρήστες εκείνων των τεράστιων εργαλείων
κρούσης που χρησιμοποιούσαν για να εκπορθήσουν κάστρα και στρατιωτικές εγκαταστάσεις
στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν την υπόλοιπη πολιτισμένη Ευρώπη.
Στην πορεία των
χρόνων η λέξη άρχισε να παίρνει άλλη πιο ήπια σημασία, σήμαινε απλά πετάω
πέτρες για να καταλήξει κάπου στο 1807
να σημαίνει στα Αμερικάνικα ποτό από
νερό ανακατεμένο με αλκοόλ.
Κάπως έτσι το
1915,ο Ngiam Tong Boon κινέζος μπάρμαν από το νησί της Hainan ξενιτεμένος στη Σιγκαπούρη φτιάχνει
για πρώτη φορά στο ξενοδοχείο Raffles ένα sling από δυό μεζούρες gin, μία cherry brandy και
από μία χυμού πορτοκαλιού, ανανά και λάιμ: To Singapore Sling .
‘’Την εποχή που ήθελα να
βάλω βόμβες, δεν υπήρχε καμιά οργάνωση να με δεχτεί. Λοιπόν τις βόμβες τις
έριξα με το Σίνγκαπουρ Σλινγκ, που έφερε τα πάνω κάτω, την Περίπολο και τη
Συμμορία. Και αυτές δεν ήταν ταινίες του καναπέ’’ λέει ο
Νίκος Νικολαίδης για την ταινία που έφτιαξε το 1990 με τίτλο το όνομα του
βασικού της ήρωα του Singapore Sling.
‘’ Έρχεται από το
παρελθόν και είναι σχεδόν νεκρός. Ο Singapore Sling είναι ένας από κείνους τους τύπους χωρίς λεφτά, σπίτι και φίλους, που
κυνηγούν χαμένες υποθέσεις με γυναικεία ονόματα και μπλέκονται σε ιστορίες που
δεν οδηγούν πουθενά. Η δική του ιστορία λεγόταν Λάουρα και τη συνάντησε πριν
από πολλά χρόνια. Αν και υποψιάζεται πως το κορίτσι που γυρεύει τόσα χρόνια
έχει πεθάνει και πως είναι ερωτευμένος μ’ ένα πτώμα, αυτός συνεχίζει να το
ψάχνει. Έτσι, ένα βράδυ με βροχή και
θύελλα, πληγωμένος και χωρίς να ’χει πια να χάσει τίποτα, φτάνει σ’ ένα σπίτι,
γιατί πιστεύει πως εκεί μπορεί να βρίσκεται η Λάουρα. Όμως, στον κήπο του
σπιτιού, δυο γυναίκες προσπαθούν να θάψουν το πτώμα ενός άντρα -αλλά o Singaρore Sling με μια σφαίρα στον ώμο δεν μπορεί να κάνει και
πολλά πράγματα. Περιμένει να ξημερώσει για να μπει στο σπίτι με την ελπίδα πως
η Λάουρα βρίσκεται ακόμα εκεί... Όμως τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα
υπολογίζει...’’
Αυτή η βρώμικη,
βίαιη και σαρκαστικά καθόλου επική ταινία με το ανάμικτο αγγλοελληνικό σπηκάζ της
εμπνέει λίγα χρόνια αργότερα τον πρώην
μπάρμαν και μετά frontman των Singapore Sling Henrik Bjornsson και δίνει στην μπάντα από την Ισλανδία το
όνομά της και κατά συνέπεια το σκοτεινό και υπόγειο DNA της ίδιας και του ήρωά της.
Αποτελεσματικά σκοτεινοί, σχεδόν καχύποπτοι, οι Ισλανδοί που έπαιξαν χτες στο υπόγειο του ΑΝ,
πεισματικά ανέκφραστοι,αμίλητοι και συνοφρυωμένοι (η μοναδική στιγμή-
εξαίρεση στα ως άνω ήταν το κλείσιμο ματιού του Einar Kristjánsson στον @yerasimos κατά τη διάρκεια του Never Forever) σήκωσαν ψηλά τη σημαία της υπόγειας σκηνής της χώρας τους με απόλυτα γνήσιο κι αυθεντικό τρόπο.
Ο μπασίστας είχε
ξεμείνει στον κόσμο του - μαζί με 7 βινύλια που πολύ θα θέλαμε να αγοράσουμε - κάπου στη Γενεύη (ή στο Μιλάνο;) αλλά σαν να μην έτρεχε
τίποτα οι τύποι ήταν απόλυτα cool κι ειδικά τη στιγμή που μύησαν το Κώστα (ή Χάρη;) των – πολύ καλών- My Drunken Haze στην ιεροτελεστία
του τέλους ήταν για αγκαλιά.
Εκείνη την στιγμή
βλέποντας τη χαρά του Κώστα ή Χάρη στα μάτια του- νομίζω χαμογελάγανε και τα γένια
του και ίσως πήρε το καλύτερο δώρο για τα επερχόμενα γενέθλιά του, μούρθε στο μυαλό ο τίτλος από το βιβλίο του Λουντέμη,
το Ένα
Παιδί Μετράει Τ’ Άστρα’.
Το live είχε έπος και κορύφωση με τα απαραίτητα ξεσπάσματα κιθάρας και ντραμς, το encore ήταν ξενέρωτο αλλά δεν πειράζει: δίνεις
15 ευρώ και ταξιδεύεις βαθειά μέσα στα γειτονικά με εκείνα των Dead Skeletons λαγούμια μιας ψυχεδέλειας που κατάφερε να φτάσει στον πυρήνα
του κόσμου που δημιούργησαν οι πρωτοπόροι της γενιάς μου.
Βαθμός 'μετάγγισης του πνεύματος της ταινίας': 10/10
Βαθμός ‘να το ξαναζούσα’ : 10/10
Βαθμός ‘να το ξαναζούσα’ : 10/10
Βαθμός ‘θερμίδες
που έχασα’ : 9/10
Βαθμός ‘μαυρίλας’: 10/10
Βραβείο Φαεινής Ιδέας:
στους ArteFiasco που τους
έφεραν, μπορεί να μην τους έβλεπα ποτέ
Η setlist από το βράδυ της 3.10.13 στο An Club
Playlist με τα περισσότερα από όσα ακούσαμε στο ΑΝ
Οι δύο βαθειά σκοτεινοί τύποι
Η επική στιγμή που το παιδί μετράει τ' άστρα
No comments:
Post a Comment