Search This Blog

Monday, December 20, 2010

#1Congratulations -MGMT

Ήταν μια Τετάρτη απόγευμα στα μέσα του 1972.Θυμάμαι έκανε ζέστη γιατί οι πόρτες και τα παράθυρα ήταν όλα ανοιχτά.Οι δικοί μου έλειπαν κι είχα βάλει Πετρίδη στη διαπασών.Κάποια στιγμή πετάχτηκα έξω,δεν θυμάμαι γιατί.Εκείνη τη στιγμή ακριβώς άκουσα κάτι που μου έφερε αυτό το κάψιμο στο στομάχι που μόνο ελάχιστα κομμάτια κι οι μεγάλοι μου έρωτες έχουν καταφέρει.Sweet Black Angel? To Exile On Main St.ακολούθησε,μόλις ένα χρόνο μετά,ένα από τα πιό δημοφιλή άλμπουμ των Stones:Το Sticky Fingers έβγαλε κομμάτια δυνατά, χορευτικά, μελωδικά,'εμπορικά' που έμελλε να σημαδέψουν την ιστορία του rock a.k.a Brown Sugar,Sister Morphine και το πολύ δικό μου Wild Horses. Όταν λοιπόν βγήκε το Exile on Main St. με τον δύσκολο, στριφνό, σχεδόν μαύρο ήχο ο κόσμος το είπε σκουπίδι, η τέλος πάντων το ψιλοέφτυσε.Όχι όλοι.Κάποιοι βιαστήκαμε να το παραγγείλουμε για να το κρατάμε σήμερα λιωμένο στο καλύτερο ράφι της βιβλιοθήκης μας. Προσωπικά το παράγγειλα από τον τύπο που έφερνε εισαγωγής στον ημιόροφο του Βασιλόπουλου στον Φάρο Ψυχικού και για μένα αποτελούσε πάντα τον καλύτερο δίσκο του αγαπημένου μου συγκροτήματος και ίσως τον καλύτερο δίσκο που γράφτηκε ποτέ.Χρειάστηκαν 20 χρόνια ώστε οι 'ειδικοί΄ να το χαρακτηρίσουν αριστούργημα αν όχι τον καλύτερο δίσκο όλων των εποχών.Το Exile on Main St. επανακυκλοφόρησε φέτος σε βινύλιο και cd με έξτρα κομμάτια και έναν μήνα και τέσσερεις μέρες μετά από το δεύτερο κατουσίαν άλμπουμ των MGMT,Congratulations. Το Congratulations σηκώνει στις πλάτες του την ίδια κατάρα με το Exile.Είναι δύσκολο, στριφνό,προσωπικό, δεν έχει εύκολα ακούσματα,δεν έχει χιτ ενώ διαδέχεται ένα άλμπουμ που για μένα είναι άλμπουμ της δεκαετίας η μάλλον άλμπουμ τομή, το αμέσως επόμενο καλύτερο από τα Ziggy Stardust and the Spiders from Mars, Unknown Pleasures και Nevermind.
                                Δεν εκπλήσσομαι που τόσο ο τύπος όσο κι ο κόσμος το χαρακτήρισαν επιεικώς μέτριο.
Το έχω ξαναδεί:Ρ
Όμως για μένα το Congratulations
είναι πέρα από το δεύτερο άλμπουμ των αγαπημένων μου MGMT.
Είναι η ανάσα μιας γενιάς που βιάστηκε να γυρίσει πίσω, εκεί που μεγάλωσα εγώ, κάπου με τον αέρα να φυσάει και τον Δον Χουάν να μου λέει παραμύθια.
Είναι η ανάσα δυό παιδιών που αν ζούσε ο Syd ίσως τον έκαναν να τα ζηλέψει.
Και είναι αυτή η ανάσα που,για μένα,το βάζει στη θέση Νούμερο 1:-)



Sunday, December 19, 2010

#2 The Suburbs-Arcade Fire

Μανιέρα  Ύμνου την  ώρα που περπατάς  σφυρίζοντας στα ωραία αγόρια.
Για την ώρα που ονειρεύεσαι είναι καλύτερο αυτό



 
UPDATE./
#3 Le Noise-Neil Young
#4 Swim-Caribou
#5 Yojikevin-Le Page
#6 The Age of Adz-Sufjan Stevens
#7 High Violet-The National
#8 Recovery-Eminem
#9 Sisterworld-Liars
#10 Realism-Magnetic Fields
#11 This Is Happening-LCD Sound System
#12 Lisbon-The Walkmen
#13 Rise Up- Cypress Hill
#14 White Magic -CEO
#15 Gazzillion Ear- Doom
#16 Sit Down - Das Racist
#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty ...
#18 Grey Oceans- CocoRosie
#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Li...
#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Saturday, December 18, 2010

#3 Le Noise-Neil Young

Αφιερωμένο εξαιρετικά στη γενιά που δεν πρόλαβε να μάθει να θυμώνει




UPDATE./
#4 Swim-Caribou
#5 Yojikevin-Le Page
#6 The Age of Adz-Sufjan Stevens
#7 High Violet-The National
#8 Recovery-Eminem
#9 Sisterworld-Liars
#10 Realism-Magnetic Fields
#11 This Is Happening-LCD Sound System
#12 Lisbon-The Walkmen
#13 Rise Up- Cypress Hill
#14 White Magic -CEO
#15 Gazzillion Ear- Doom
#16 Sit Down - Das Racist
#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty ...
#18 Grey Oceans- CocoRosie
#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Li...
#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Friday, December 17, 2010

#4 Swim - Caribou

Αυτό το  καλοκαίρι θα πάμε για βουτιές στα βράχια της Βrotas.Θα ακουμπήσουμε τις παλάμες μας ανάποδα στα χρώματα της φρεσκοβρεγμένης Αδελαϊδας, θα μυρίσουμε καπνό από αγγελόχορτο και θα ανακαλύψουμε το 
μυστικό που μου ζωγράφισες εκείνο το βράδυ πίνοντας μπύρες στο Θησείο



UPDATE./
#5 Yojikevin-Le Page
#6 The Age of Adz-Sufjan Stevens
#7 High Violet-The National

#8 Recovery-Eminem

#9 Sisterworld-Liars
#10 Realism-Magnetic Fields
#11 This Is Happening-LCD Sound System
#12 Lisbon-The Walkmen
#13 Rise Up- Cypress Hill
#14 White Magic -CEO
#15 Gazzillion Ear- Doom
#16 Sit Down - Das Racist
#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty ...
#18 Grey Oceans- CocoRosie
#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Li...
#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Thursday, December 16, 2010

#5 Yojikevin -Le Page

Έπαιζα μπιλιάρδο με τον Γιάννη, τον Αλέξη και τον Νίκο στο Κοράλι   κάτω από την Πλατεία Χαλανδρίου.Πίνανε καφέ η τίποτα κι έπινα ουίσκι. Μετά πηγαίναμε σπίτι, ακούγαμε  Dylan, Zappa, Gong  κ βυθιζόμασταν  σε άγριους σεισμούς αντίθετα με αυτούς που περιγράφουν  οι  Deerhunter και που κανονικά έπρεπε να  χτυπάνε αυτή τη θέση.Όμως όταν  ζηλεύεις τα αγόρια που  παίζουν pac man και καταφέρνουν πάντα να σε νικάνε ενώ εσύ το μόνο που έχεις να αντιπαρατάξεις είναι η φωνή σου όταν ερωτεύεται κι οι λέξεις που  ζωγράφιζες όταν ονειρευόσουν μια ζωή κάτω από τα σύννεφα ,γαμώ το, τολμάς να κάνεις το κέφι της αταξίας που σε κάνει αυτό που είσαι
UPDATE./
#6 The Age of Adz-Sufjan Stevens
#7 High Violet-The National
#8 Recovery-Eminem
#9 Sisterworld-Liars
#10 Realism-Magnetic Fields
#11 This Is Happening-LCD Sound System
#12 Lisbon-The Walkmen
#13 Rise Up- Cypress Hill
#14 White Magic -CEO
#15 Gazzillion Ear- Doom
#16 Sit Down - Das Racist
#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty ...
#18 Grey Oceans- CocoRosie
#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Li...
#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Wednesday, December 15, 2010

#6 The Age of Adz-Sufjan Stevens

Tocatta and Fugue in D minor and with no Tomorrow







UPDATE./

#7 High Violet-The National
#8 Recovery-Eminem
#9 Sisterworld-Liars
#10 Realism-Magnetic Fields
#11 This Is Happening-LCD Sound System
#12 Lisbon-The Walkmen
#13 Rise Up- Cypress Hill
#14 White Magic -CEO
#15 Gazzillion Ear- Doom
#16 Sit Down - Das Racist
#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty ...
#18 Grey Oceans- CocoRosie
#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Li...
#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Tuesday, December 14, 2010

#7 High Violet-The National

Για απόψε το βράδυ ΜΟΝΟ


UPDATE./
#8 Recovery-Eminem
#9 Sisterworld-Liars
#10 Realism-Magnetic Fields
#11 This Is Happening-LCD Sound System
#12 Lisbon-The Walkmen
#13 Rise Up- Cypress Hill
#14 White Magic -CEO
#15 Gazzillion Ear- Doom
#16 Sit Down - Das Racist
#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty ...
#18 Grey Oceans- CocoRosie
#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Li...
#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Monday, December 13, 2010

#8 Recovery-Eminem

Γιατί δεν φοβάμαι να  πηγαίνω κόντρα στο ρεύμα
Γιατί δεν φοβάμαι να   απολαμβάνω ΦΩΝΑΧΤΑ  τις mainstream επιλογές μου
Γιατί δεν φοβάμαι να  φτιάχνομαι με  υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένοι οι Ύμνοι
Γιατί δεν φοβάμαι να πώ πως το βρίσκω δισκάρα 
Γιατί δεν φοβάμαι να πώ πως έχει το πιό ερωτικό κομμάτι της χρονιάς
Γιατί δεν φοβάμαι να  ψηφίσω τον δίσκο που  έφτυσε το Pitchfork

Sunday, December 12, 2010

#9 Sisterworld-Liars

Την  πρώτη φορά που γνώρισα τον Syd Barrett ήταν ένα Σάββατο  αργά το μεσημέρι από τον Κώστα  τον Animal Boy.Η χημεία ήταν αυτόματη, εκρηκτική και μοιραία. Με έβαλε στη θέση μου κι όρισε τη ζωή μου, τους άνδρες που θα ερωτευόμουνα, τα ταξίδια που θα ονειρευόμουνα, τα ποτά που θα έπινα, τα τσιγάρα που θα  κάπνιζα, τα λάθη  που θα έκανα,το που θα έμενα κι από που θα έφευγα συνέχεια.  Άκουσα πολλά αλλά πάντα παθιαζόμουν με πιο μαύρα στη διάθεση , μελαγχολικά,  ψυχεδελικά κομμάτια, χωρίς ποτέ να ακούω στίχους, θεωρώ τα vocals όργανο.Γενικά όμως οι κανόνες με εκνευρίζουν κι έτσι πρόθυμα τους έσκιζα με κάθε πρώτη ευκαιρία. Τρελή χαρά όταν ανακάλυψα, τους  PIL  και , πολύ αργότερα,τον L.Sega.
To  βράδυ που ανακάλυψα τους  Liars  έκαιγαν τα πάντα κι έτσι άφησα τον εαυτό μου  να λιώσει      κόντρα σε έναν τοίχο  κι απέναντι σε μια γενιά που το πολυτιμότερο  που είχε να φωνάξει ήταν αυτό που ένοιωθε.Κάτι τέτοιο κάνω κι εγώ  τώρα.
Με ακούς?

Saturday, December 11, 2010

Wednesday, December 8, 2010

#13 Rise Up- Cypress Hill

Γιατί  αν δεν το ακούσεις δεν θα καταλάβεις

Tuesday, December 7, 2010

#14 White Magic -CEO

Σαν τις μέρες που έρχονται
Σαν να πάμε μαζί σινεμά
Σαν να κατεβαίνω από το σύννεφο στο Buenos Aires
Σαν να οδηγάμε παρέα  ακούγοντας δυνατά το Come With Me


Sunday, December 5, 2010

#16 Sit Down - Das Racist

'Γράφω αυτό το μανιφέστο για να δείξω ότι μπορεί κανείς να κάνει ταυτόχρονα αντίθετες ενέργειες στη διάρκεια μιας δροσερής ανάσας. Είμαι κατά των ενεργειών, και όσο για τη διαρκή αντίφαση ή την κατάφαση, δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά και δεν πρόκειται να εξηγήσω τί εννοώ γιατί μισώ τον κοινό νού.'
Κάπου εκεί  τους ανακάλυψα  κι ίσως έχει να κάνει με αυτά που γίνονται απόψε εκεί έξω.

Saturday, December 4, 2010

#17 Sir Lucious Left Foot: The Son of Chico Dusty - Big Boi

Ένα βράδυ αποφασίσαμε να κατέβουμε  στο μαγαζί που τραγούδαγε ο  Screamin' Jay Hawkins κάπου στο Neuilly-sur-Seine  στα δυτικά προάστια στο Παρίσι. Ήταν μια ζεστή , υγρή νύχτα και δεν κουνιόταν φύλλο. Φτάσαμε κάπως αργά. Τα φώτα της ταμπέλας αναβόσβηναν χαλασμένα και στην πόρτα  καμιά δεκαριά ιδρωμένοι Αντιλλέζοι  μετανάστες είχαν στήσει  έναν πρόχειρο αγώνα μπαρμπούτι. Ο κόσμος κουνιόταν ρυθμικά  θρηνώντας αυτό που καταλάβαμε πως ήταν ο χαμός του. Και μια   απόκοσμη, σχεδόν 
ξεπεσμένη, χορωδία  άρχισε να ψέλνει αυτό

Friday, December 3, 2010

#18 Grey Oceans- CocoRosie

Ξύπνησα στο Frisco Bay κι όλοι φορούσαν λουλούδια στα μαλλιά.Νομίζω τους άκουγα να τραγουδάνε..''The world rose in the night
And prayed

People kissed, kissed and hugged one last time

Saying what have we done for two thousand years
The end it has begun''


Thursday, December 2, 2010

#19 How To Be a Child and Win the War- Electric Litany



Λιμάνι του Ρότερνταμ,στην Βόρεια άκρη του.Χιόνι παντού και εκτυφλωτικός ήλιος.Μπάρ πεταμένο στην άκρη του δρόμου για τους νταλικιέρηδες κι αυτούς που ξεφορτώνουν τα containers.Δεν υπάρχει ψυχή.Εκεί ακριβώς, πάνω στους χιονισμένους αμμόλοφους που σε αφήνουν να ρουφάς τον παγωμένο αέρα της Βόρειας Θάλασσας κοιτώντας παράλληλα προς τη μεριά του Ατλαντικού, κάτσε,ρούφα μια γουλιά φτηνή βότκα και άκου αυτό.Τελεία.

Wednesday, December 1, 2010

#20 The Beginning- Black Eyed Peas

Εδώ κανονικά θα έμπαιναν οι The Radio Dept. και το Clinging to a Scheme.Αλλά έτσι όπως ξεκίνησε η μέρα μου χτές βράδυ είναι πράγματι Time of my Life.΄Αρα ας το ρίξω λίγο έξω μαζί με το υπόλοιπο Cloud.Έτσι,λαϊκά.Χωρίς ενοχές.ΟΚ?


Saturday, July 31, 2010

Endless Greek Summer:Σε 10 Θα

  1. Θα ταξιδεύω στον ήχο του SPRAWL II για να κατεβάζω ταχύτητες πιο γρήγορα από τους Gay φίλους κι αγαπητικούς μου
  2. Θα αποπλανάω γιγαντιαία καβούρια από λιμνάζοντα νερά με παράνομα δολώματα καυτού κρέατος, έτσι, για να με γράψουν οι εφημερίδες ( αν υπάρχουν ως τότε)
  3. Θα κάνω ποδήλατο σε σούδες γεμάτες ακίνδυνα έντομα κι επικίνδυνες σκέψεις για αγόρια που κοιτάνε χαμηλά
  4. Θα βουτήξω σε ρηχά νερά περιμένοντας ένα καράβι που περνάει να δημιουργήσει μια φασαρία, κύμα, η κάτι τέτοιο
  5. Θα πιώ ποτά που δεν συμβιβάζονται και που ο πάγος είνα ο μεγαλύτερος εχθρός τους
  6. Θα μυρίσω τις εκκρίσεις των φυτών της θάλασσας αφημένη στον νεκρό ήχο των Joy Division κλαίγοντας που τα κατάφερα έχοντας στερήσει στον εαυτό μου την ηδονή του καπνού
  7. Θα χωρίζω τις λέξεις που διαβάζεις, όπως αυτή τη στιγμή, με τελείες για να το σκέφτεσαι προσεκτικά πριν περάσεις στον βαθύ μου κόσμο
  8. Θα σε προσκαλώ κάθε τρείς και λίγο να κάνουμε κούνια, τραμπάλα η να παίξουμε ξιφομαχία αν νομίζεις ότι έτσι θα με κερδίσεις
  9. Θα σου υπόσχομαι ότι τα βράδια που θα πίνω μπυρίτσες κάτω από τα έτοιμα να ξοδευτούν πλατάνια και τη δροσιά μιάς άγνωστης σ'εσένα πλατείας θα σου γράφω ακόμα κι όταν εσύ σκέφτεσαι μιαν Άλλη
  10. Θα γράφω λέξεις που θα τις φέρνουν κομμάτια randomly χυμμένα σε sites και πόδια υπέροχων ανδρών

Sunday, June 13, 2010

Virtual Lover


''Σαβά μον αμούρ''? μου ψιθύρισες σιγανά στο αυτί.
Ξεφύγαμε γρήγορα από την πλήξη των αγγέλων που πέταγαν δίπλα μας και αναζητήσαμε τις απολαύσεις στις οποίες μυηθήκαμε ακούγοντας τα πειράματα του Malcolm.Κατεβήκαμε.
Τον γνώρισες στο ντόκο της δύσης, εκεί που τα νερά δεν τα πιάνει ποτέ ο αέρας και σχεδόν λιμνάζουν δίνοντας έτσι το όνομά τους σε ολόκληρη την πόλη.
Ήταν καθισμένος κόντρα στον τοίχο, δίπλα στην πόρτα του μπαρ ''LAS NOCHES MUERTAS'' κι έπινε μια μπύρα σε σκουρόχρωμο μπουκάλι. Φαινόταν καθαρός, ήρεμος και πάρα πολύ νέος για την περιοχή στην οποία σύχναζε. Φορούσε μαύρη φανέλα, ένα σκουρόχρωμο τζήν και στο αριστερό του χέρι είχε πλεγμένα πολλά βραχιόλια, σαν γούρια η ξόρκια φτιαγμένα στα νησιά της Καραϊβικής.Ήταν ξυπόλητος.
Την ώρα που τον πλησίασες φάνηκε να ανατριχιάζει, σαν να είχε περάσει κρύος αέρας από δίπλα του και σε κοίταξε με ένα ειρωνικό βαθύ βλέμμα, ρωτώντας σε με έναν αόριστο τρόπο για το χρώμα της γραμμής που κουβαλάς.
Σφίχτηκες στο πλευρό μου και πρόλαβα να δώ ένα δάκρυ να αστράφτει στην άκρη του ματιού σου, έκανες πως δεν μύρισες την απίστευτη μυρωδιά που ανέδυε το φοβισμένο σώμα του.
Δεν πειράζει μωρό μου, θα πετάμε μαζί έστω κι από εδώ μέσα.

10 λόγοι για τους οποίους δεν πήγα στον Bob Dylan στο TerraVibe

1./Γιατί ήμουν στην έκθεση της Νat
2./Γιατί θα πήγαιναν όλοι όσοι τον ανακάλυψαν πολύ μετά το my Back Pages έως και πρόσφατα
3./Γιατί θα πήγαιναν όλοι όσοι τον θεωρούν ποιότητα vs.trash
4./Γιατί δεν τον είχα δεί όταν έπρεπε
5./Γιατί έχω όλα του τα albums και τρώω κόλλημα με τις 'πρωτότυπες' εκτελέσεις
6./Γιατί είμαι αθεράπευτα ρομαντικός για να τον δώ γέρο
7./Γιατί είμαι αθεράπευτα ρομαντικός για να τον ακούσω γέρο
8./Γιατί ήξερα ότι δεν θα βγαίνει η φωνή του
9./Γιατί ήξερα πως δεν θα έλεγε το Knockin on Heaven's Door
10./Γιατί δεν ήξερα πως θα έκλεινε με το Ballad of A Thin Man

Sunday, May 23, 2010

Letting It In (aka Summer Wine)



Έβρεχε τόσο πολύ που αναγκάστηκα να κατέβω μαζί σου. Μην πω ότι έπεσα κιόλας!
Σκοτείνιασε κι έχω μια απίστευτη διάθεση να πιω.
Δεν υπάρχει τίποτα εδώ μέσα,θα πάω σ'εκείνες τις σκουροπράσινες πόρτες.
Θα στύψω τις πρώτες φράουλες που θα βρώ μπροστά μου,θα στάξω μέσα τους παγωμένο κρασί,λίγες σταγόνες triple sec και μια φέτα ginger.
Δυνάμωσέ το κι άνοιξε το στόμα σου
Αρχισε κιόλας να τρέχει το αίμα.Ώρα να αλλάξω σύννεφο

Sunday, May 16, 2010

Chakra Mandines



Αυτή η φάση με ανάγκασε σε μια γρήγορη πτήση ΝΝΑ.Πλησίασα στο λιμάνι του όρμου της Chakra Mandines νωρίς το μεσημέρι.Είχε ζέστη,υγρασία και μια απίστευτη μουντάδα.Στο λιμάνι ήταν δεμένα μόνο κάτι ψαροκάϊκα, άθλια όσο κι οι ψαράδες τους, καμιά ντουζίνα ημιάγριοι που έπιναν άγνωστης προέλευσης μπύρα σ'ένα 'μπαρ'στην άκρη του λιμανιού φτιαγμένο πάνω σε κορμούς υδρόβιων δένδρων και μπηγμένο μέσα στο νερό.
Καθόσουν πάνω σ'ένα ψηλό κορμό που έπαιζε το ρόλο καθίσματος στον πάγκο που έβλεπε στο πέλαγος πίνοντας κάτι σκούρο,αργότερα κατάλαβα πως ήταν ουίσκι.Φορούσες μια μακρυμάνικη μαύρη μπλούζα που άφηνε το λαιμό σου ανοικτό και τζήν.Τα πόδια σου ήταν γυμνά και τα είχες βουτηγμένα στη θάλασσα.
Βγήκα έξω κολυμπώντας κι ο λεβάντες μου ξεσήκωσε τα μυαλά.
Κάπου πίσω από τα νησιά ακουγόταν ο ήχος του κομματιού που χόρεψα ένα βράδυ στο τείχος του Βερολίνου κοντά στο Check Point Charlie.
Ξεκίνησε να ψιχαλίζει χοντρές καυτές σταγόνες γλυκού νερού.
Κάθισα δίπλα σου πίνοντάς τες από το στόμα σου μαζί με το ποτό σου.
Κατάλαβα πως κάποια ταξίδια δεν πρέπει να γίνονται ποτέ.
Μόνο να γράφονται.

Saturday, May 15, 2010

Ξαγρυπνώντας με τη Νat

 O  αέρας μου παίρνει τα μυαλά.
Ακόμα και στο παραμικρότερό του χτύπημα η την πιο φασαριόζική  του ριπή η φαντασία μου κροταλίζει με αποτελέσματα συχνά μοιραία.Απόψε τον αφήνω να φωνάζει μόνος του εκεί έξω, αρνούμαι πάλι να ερωτευθώ, και κάθομαι ταξιδεύοντας στην America ενώ το καλύτερο έργο της ζωής μου ψιθυρίζει τα λόγια του τραγουδιού φτιάχνοντας το δικό του καλύτερο μέχρι στιγμής έργο.

Friday, April 30, 2010

Ξύπνα Μαλάκα Έλληνα

Το ξέσπασμα του @arkoudos στο twitter, την Παρασκευή 30 Απριλίου όπως το πήρα από την @cyberella που μάζεψε τα tweets και τα ανέβασε στο blog της
Κάθε ευρώ μίζας, κάθε ευρώ ρεμούλας, κάθε ευρώ αρπαχτής και λαμογιάς θα τα πληρώσεις ΕΣΥ μαλάκα έλληνα. Θυμάσαι που γέλαγες
με το “να φάνε, αλλά να κάνουν και έργο;” Ε, τώρα θα τα πληρώσεις με τον 13, 14, μη σου πω και τον 12 μισθό σου. Αυτά που πάλεψαν άλλο
να δικαιούσαι, εσύ τα ξεπούλησες με την ανοχή σου μαλάκα μου. Με την ανοχή και την δουλοπρέπειά σου. Ξέρεις όμως τι είναι κρίμα;
Είναι κρίμα που θα ξεχάσεις. Είναι κρίμα που αύριο το πρωϊ ΘΑ ΤΟΥΣ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΕΙΣ. Που θα τους ανεχθείς αύριο το πρωϊ. Που δεν
θα κατέβεις στον δρόμο. Δεν πειράζει ρε μαλάκα μου, δεν πειράζει. Δεν πειράζει. Αστους να σε κοροϊδεύουν. Να σε κλέβουν. Δεν πειράζει.
Ξέρεις τι; πάντα έλεγα ότι αν το κάνουν στην τσέπη του γείτονα, του Αλβανού, του παππού, δεν θα αντιδράσεις. Το ήξερα. Γιατί δεν είσαι
Ούτε ο γείτονας, ούτε ο παππούς, ούτε ο Αλβανός. Ήξερες ότι κοροιδεύουν, αλλά δεν ήξερες ότι κοροϊδεύουν εσένα. Αλλα μα την Παναγία δε
περίμενα ΠΟΤΕ, ότι όταν θα σε πηδήξουν για τον δικό σου τον μισθό, την δική σου σύνταξη, την δική σου ζωή, θα ήσουν τόσο αμέτοχος
ξέρεις τι; να σου πω; είσαι μετανάστης στην χώρα σου μαλάκα μου. Μετανάστης στην ίδια σου την χώρα. Έτσι σου φέρονται. Ελπίζω να σ’ αρέσει.
Ξύπνας αύριο το πρωϊ, και δεν έχεις δικαιώματα. Εχεις μόνο υποχρεώσεις, και ευθύνες. Να δουλεύεις, να στα παίρνουν, και να τους χρωστάς.
Σου είπαν ότι έτσι πρέπει να γίνει, και δεν τόλμησες ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΦΟΡΑ, να ρωτήσεις ΓΙΑΤΙ! Γιατί ρε παιδιά; ΓΙΑΤΙ; Γιατί χάνω τον 13, τον
14, την σύνταξη, την δουλειά μου, την αποζημίωσή μου, ΓΙΑΤΙ; για ποιον λόγο; Γιατί φτάσαμε εκεί; Γιατί πρέπει να πληρώσω εγώ; ΓΙΑΤΙ;
Ξέρεις τι σου λείπει ρε; Καρδιά. Καρδιά σου λείπει ρε μαλάκα μου, καρδιά. Θάρρος. Να φωνάξεις. Να μην σε γαμήσουνε αθόρυβα. Να πας
φωνάζοντας ρε. Διαμαρτυρόμενος. Και ξέρεις γιατί δεν φωνάζεις; γιατί έχεις τύψεις. Ξέρεις ρε μαλάκα οτι φταις. Κλαίγεσαι, αλλά ξέρεις.
Και για τα τελευταία τριάντα χρόνια φταις, και για αύριο το πρωϊ. Οι γάλλοι, οι γάλλοι ρε μαλάκα, κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν για σένα
Δεν σε ρωτάω πότε κατέβηκες να διαμαρτυρηθείς για λογιαριασμό τους. Σε ρωτάω πότε κατέβηκες να αντιδράσεις ΓΙΑ ΣΕΝΑ.
Αφησες να μιλάνε για λογαριασμό σου, να μιλάνε στις ειδήσεις, να τα λένε για σένα. Αφήνεις εμένα να τα λέω για σένα. Ούτε λιγότερο, ούτε
περισσότερο ένοχος εγώ. Αφησες την ΓΣΕΕ και το ΠΑΜΕ να τα λένε για σένα. Τον βουλευτή να μιλάει για σένα. Τον Λαζόπουλο, τους Γάλλους,
τον μαλάκα τον αρκούδο να τα λέει για σένα. Αλλά τα λόγια των άλλων δεν θα γίνουν ΠΟΤΕ, ΠΟΤΕ ρε μαλάκα, φίλε μου μαλάκα, αδελφέ μου
μαλάκα, σύντροφέ μου μαλάκα, γείτονα μαλάκα, ΔΕΝ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΤΕ ΠΡΑΞΕΙΣ. Κανείς δεν θα κατέβει για σένα. Διάβαζέ μας, άκουγέ μας, αλλά
όσο αποχαυνώνεσαι με μας, δεν θα κατέβεις ποτέ να διαμαρτυρηθείς. Να πεις ΑΔΙΚΟ! Είναι ΑΔΙΚΟ. Περίμενε από μας. Εμείς είμαστε εδώ, μη
σε νοιάζει. Εμείς θα μιλήσουμε για σένα. Ο μαλάκας ο @pitsirikos, ο μαλάκας ο arkoudos, ο μαλάκας ο Λαζόπουλος, ο μαλάκας ο βουλευτής σου
Μην σε νοιάζει ρε. Κοιμήσου. Όλα καλά. Μιλάμε εμείς. Κοιμήσου εσύ.
Και μια που πήρα γαμημένη φόρα, να θυμάσαι κάτι. Ο Μάριος, που ήταν αθώος, αλλά πολύ περισσότερο ο άγνωστος, που είναι ένοχος,
Ναι στ’ αρχίδια του που τον λες αναρχικό, τρομοκράτη, μαλακισμένο ή κωλόπαιδο, να θυμάσαι κάτι. Αυτός τουλάχιστον έχει αρχίδια. Αμα δεν
γουστάρει, δεν κλαίγεται στο twitter σαν και μένα. Εχει αρχίδια, κατεβαίνει στον δρόμο, πετάει μία πέτρα, και λέει ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΡΕ. Ε,
στα αρχίδια μου και μένα αν είναι politicaly correct, τον σέβομαι. Τον σέβομαι τον πούστη. Γιατί λέει ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ, όταν απνέουν στον
σβέρκο του. Γιατί έχει αρχίδια και τίποτα να φοβηθεί. Σαράντα γενιές ηρώων, και ο μόνος απόγονος του Λεωνίδα και του Καραϊσκάκη, είναι
ένα μαλακισμένο που έχει αρχίδια και αντιδρά. Αυτός είναι ο μόνος αληθινός έλληνας που μας έμεινε.

Saturday, April 24, 2010

The Boy

Σαν τα δροσερά χαμόγελα του Μάριου και τις σκοτεινές ματιές του Θοδωρή, με ακούμπησες μυρίζοντας ορχιδέα και μανόλια.Χαμογέλασα πονηρά στον πρώτο, ερωτεύθηκα τον δεύτερο και προτίμησα αυτόν με την υπερβολή στα σχόλια του. Το twitter μου έμαθε πολλά.Την επόμενη φορά που θα χορέψεις μαζί μου κοίτα να έχεις ξυρίσει τα πόδια σου και να μην χαμογελάς.Εντάξει, σε φόβισα, αλλά θυμήσου χτες το βράδυ την ώρα που κάπνιζα στον ύπνο μου τι χρώμα ρούχα φόραγες. Ροζ μωρό μου σαν την καρδούλα σου και τα λογάκια που μου λέει.

Thursday, April 22, 2010

Didoselves

Με ξεγέλασες. Μου υποσχέθηκες θα συναντηθούμε στην Κίνα.
Άμα τον βρείς εκεί πέρα πες του, ακόμα κι αν αργήσω, θα έρθω. Να έχει βάλει τα καλά του και να με περιμένει κάτω από το πιό μακρύ σύννεφο.

Saturday, April 17, 2010

Torrents purified



Οι σταγόνες της ιδέας σου, έτσι.

Mania Sapenco

The Boy - eimai aftosbystopthatsound

Είμαι αυτός που σε κυνήγησε ένα βράδυ στη Μανίλα.Φύσαγες φωτιές και νόμιζα πως θα έβρεχε σε λίγο. Η αναπνοή σου μύριζε τζίντζερ και αμερικάνικα τσιγάρα.
Είμαι αυτός που σε κοιτάει μέσα από τα pixel. Βρωμάς και γελάς υπέροχα.
Είμαι αυτός που δεν θα αντιγράψει ποτέ κανέναν ακόμα κι όταν οι στίχοι κι οι λέξεις κολλήσουν για πάντα.
Είμαι αυτός που στον αστικό σου μύθο αντιπαραθέτω μόνο ήχο.
Είμαι αυτός που εκείνο το βράδυ σε πήρε ουρλιάζοντας από τον πόνο της φλόγας που έβγαινε από το στόμα σου.

Tuesday, April 6, 2010

Liaisons Dangereuses

Μα και βέβαια μπορούσα να σου φερθώ καλύτερα , όπως κι εσύ επίσης.
Στη διαφήμιση υπάρχουν δύο κάστες ανθρώπων:Αυτοί που γουστάρουν και όποια πέτρα κι αν σηκώσεις  θα είναι από κάτω κι αυτοί που θεωρούν ότι ξέπεσαν δουλεύοντας στον ιδιωτικό τομέα κι είναι παντού και πουθενά.Οι πιο ωραίες γκόμενες ανήκουν στη δεύτερη κάστα.Οι πιο ξενέρωτοι γκόμενοι επίσης.Θα κατονομάσω και τους μεν και τους δε.Τη μέρα που θα βγάλεις το καπέλο 

Monday, April 5, 2010

The Switcher




Αυτός που ξέρει πως για να φτάσεις τ' αστέρια πρέπει να σηκώνεις ψηλά τα χέρια (και το κεφάλι ενίοτε ως και πάντα)

GoodBye and Again



Friday, April 2, 2010

Moi et Toi Surtout, Baises-Moi Dans Le Cou

Γεννήθηκα ένα παγωμένο πρωινό πάνω στα σύννεφα του Buenos Aires. Εκείνη τη μέρα κατέβηκαν λύκοι στο λιμάνι κι ο κόσμος έτρεχε να ξεφύγει πανικόβλητος.Την πρώτη φορά που κατέβηκα στη θάλασσα ήταν καλοκαίρι και φυσούσε από ανατολικά.Τα καράβια ήταν δεμένα ανάποδα και κάποιοι άδοξοι ποιητές ξόδευαν τις τελευταίες τους λέξεις στα χαρτιά. Ήταν η μέρα που σφηνώθηκαν οι πρώτες νότες στο κεφάλι μου.Ούρλιαξα και μετά έκλεισα τα μάτια και σε παρακάλεσα να με αφήσεις να τρέξω.Με άκουσες

Sunday, March 28, 2010

Ήρθα για να μείνω.Η και να φύγω..


Ξύπνησα ξημερώματα μια μέρα που φυσούσε παγωμένος νοτιοδυτικός άνεμος. Το στόμα μου ήταν ανοιχτό, τα μαλλιά μου κόκκινα σγουρά και μακρυά και το πρόσωπό μου ανοικτό σε όλα. Στο μυαλό μου φύσηξε φρέσκος αέρας κι έφερε τις λέξεις που θα μου έκαναν παρέα στα χρόνια που θα ακολουθούσαν.'Άρπαξα μία και χωρίς να την καλοκοιτάξω την τύπωσα.Το χαρτί ήταν βρώμικο κι έτοιμο να πετάξει.Ακούστηκαν οι ήχοι των Carpenters. Σκουριασμένα αλυσοπρίονα φυγάδευαν κλαδιά στο δάσος κάτω στο λιμάνι.Τον κρατούσα σφιχτά στην αγκαλιά μου προσπαθώντας να αντισταθώ στην ακατανίκητη επιθυμία μου να ομολογήσω για άλλη μια φορά το αδιανόητο.Και κάπως έτσι χάιδεψα απαλά το φρεσκοσαπουνισμένο Atom Heart Mother ξεκινώντας από την δεύτερη πλευρά.Μόλις άρχισαν όλα.