Το #8 της @ste_pl : Robot Koch - Hypermoment

Σας γράφω για το Hypermoment για να καταλήξω στο καλύτερο EP της χρονιάς αυτής: ΤΟ TSUKI ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ! Πρώτα όμως τα βαρετά infoζζζ. Βερολινέζος (τι άλλο), ετών 38, έχει συνεργαστεί με τα καλύτερα labels (Project Mooncircle, Bpitch Control and Four Music) αλλά και με τους καλύτερους παραγωγούς όπως Tensnake, Norah Jones, Bassnectar, Max Richter. Κάθε του δουλειά είναι είδηση γιατί πολύ απλά ΧΥΝΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥ. Το Tsuki, το οποίο έπαιξε όσο κανένα φέτος στα δικά μου players είναι ένα α ρ ι σ τ ο ύ ρ γ η μ α. Ένας επαναπροσδιορισμός της ηλεκτρονικής μουσικής και μια ενσάρκωση των απαιτήσεων μας από αυτή. Είναι 5/5. Και με τα 5 tracks παθαίνεις την ίδια αφυδάτωση (εντάξει, ίσως με το Let me και το Erase λίγο παραπάνω) #ΩΠΑΑΑΑΑ #ΠΕΛΕΚΟΥΔΙ #ΤΙΠΑΙΖΕΙΓΑΜΩΤΟΘΕΟΤΟΥ

Από ένα τέτοιο EP έχεις μεγάλες απαιτήσεις στο άλμπουμ που το ακολουθεί. Που αν ήσανε o Robot Koch έπρεπε να πεις, ΟΚ, αρκετά σας καύλωσα για το 2015 και πολύ σας ήταν. ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. Έβγαλε και δίσκο ο Μίδας της electronica. Δεν είχε την ίδια ένταση. Σα να μας είπε, αράξτε τις πέτσες σας, θα σας παίξω κάτι άλλο τώρα, διαφορετικό, εξίσου γαμάτο, όμως σκάστε κι ακούστε. ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΟΝΤΩΣ ΓΑΜΑΤΟ ΚΑΙ ΞΑΝΑΑΓΑΠΗΣΑΜΕ.

Είμαι εθισμένη στη μουσική του και περιμένω τη στιγμή που θα τον δω live για να αποδείξει πως είμαστε τα πουτανάκια του και μας κάνει ότι θέλει. Άμα γουστάρει να χορέψεις θα χορέψεις (Erase). Άμα γουστάρει να νοσταλγήσεις θα νοσταλγήσεις (Separated - Mree, Eclipse). Άμα γουστάρει να ανατριχιάσεις θα ανατριχιάσεις θα ανατριχιάσεις (Dark Waves, το ξεχωρίζω στο δίσκο αυτό). 

Ακούστε το