Blogovision 2019: Στα 8, οι πρωτοπόροι του συμφωνικού ροκ, η θλίψη του Πρίγκηπα και αντιφασιστικό drone

  ΜΠΟΡΕΙ Η ΨΥΧΗ ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ; Η NA ΠΑΕΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟ;

Τους Moody Blues ανακάλυψα με τη γνωστή χρονοκαθυστέρηση δηλαδή αρχές του 70.

Η είσοδός τους στη ζωή μου ήταν βίαιη με την έννοια, ότι αν κι έτοιμη να δεχτώ το ύφος τους - λόγω της εξοικείωσής μου με την κλασσική μουσική - ήμουν ανέτοιμη να δεχτώ όλη αυτήν την μελαγχολία που σε συνδυασμό με το blues της εφηβίας δημιούργησε μία επικίνδυνη για την υγεία μου, βασικά για τη ζωή μου, χημεία. 

Οι Moody Blues επέδρασαν επάνω μου με τον τρόπο που δηλώνει το όνομά τους κι άφησαν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην εξέλιξη των μουσικών μου προτιμήσεων στο μέλλον, είναι δε, ακόμη και σήμερα,  μία από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες όλων των εποχών. 

Την ίδια στιγμή επέδρασαν με δραματικό τρόπο στην τότε μουσική σκηνή του ροκ, εισάγοντας την έννοια της συμφωνικού ποιήματος - όπως το χρησιμοποιούσε η κλασική - με την χρήση ονειρικών στίχων,πολλών οργάνων και Moog. 

Καθοριστική ήταν η συμβολή του κιμπορντίστα τους Mike Pinder ο οποίος ξεκίνησε από την εισαγωγή του Mellotron στη μουσική τους για να εισάγει τα στοιχεία της συμφωνικής με τον δικό του τρόπο.

''Pinder, along with Moodies recording engineer Derek Varnals and longtime producer Tony Clarke (a Decca staff producer assigned to them from "Fly Me High" onwards) managed to devise an innovative way of playing and recording the unwieldy Mellotron to make the sound flow in symphonic waves, as opposed to the sharp cutoff the instrument normally gave. This symphonic sound would characterise most of what later were seen as the Moodies' seven major albums between 1967 and 1972.

Pinder was one of the first musicians to use the Mellotron in live performance, relying on the mechanical skills he had gained from his time with Streetly to keep the unreliable instrumentin working order. Typical of his travails was the Moodies' first US concert. When the band struck their first harmony, the back of the Mellotron fell open and all of the tape strips cascaded out. Pinder grabbed his tool box and got the instrument back into working order in 20 minutes' time, while the light crew entertained the audience by projecting cartoons.

In addition to the mellotron, organ and piano, Pinder also played harpsichord, Moog synthesizer, tablas, various forms of keyboards and percussion, autoharp, tambura, cello, bass and both acoustic and electric guitars on Moody Blues recordings from 1967 onwards, as well as providing key vocal harmonies and lead vocals from 1964 to 1978.

To 1969 οι Moody έβγαλαν δύο εξαιρετικά άλμπουμ.

Το On The Threshold of a Dream και, μία μέρα πριν τα γενέθλιά μου,το αγαπημένο μου To Our Children's Children's Children. Το πρώτο κομμάτι του δίσκου,το Higher and Higher είχε συμπεριληφθεί στις κασέττες που άκουγαν οι αστροναύτες του Apollo 15.

Άκου όλο το άλμπουμ εδώ

To 2015 o Πέρσης Πρίγκηπας της καρδιάς μας, βγάζει ένα δίσκο εμπνευσμένο από τον θάνατο ( και τη ζωή) της μαμάς του και μας διαλύει την ψυχολογία με την ευαισθησία των μελωδιών του και των στίχων του.

Αν υπάρχει ψυχή, τότε μπορεί να πετάξει ακούγοντας το Carrie & Lowell του Sufjan Stevens.(Ξανά)κουσέ το κι εσύ.Εδώ 

Κάποτε όμως η θλίψη γίνεται οργή. Στην περίπτωση του αγαπημένου στους Έλληνες Efrim Menuck  μπορεί να μετατραπεί σε ένα ποταμό. Έναν άγριο, ασυγκράτητο ποταμό αντιφασιστικής συμφωνικής ποίησης ποτισμένης μέσα σε απελπισμένο, σκοτεινό drone.

Για την Blogovision 2019 άκου τους Efrim Manuel Menuck και Kevin Doria aka SING SINCK,SING στο ομώνυμο ντεμπούτο τους are SING SINCK,SING εδώ 

Η ψυχή δεν πετάει. Αυτός που την έχει πολεμάει