"And right now... right now... right now it's time
to... kick out the jams, motherfuckers!"
Δεν θα ξεχάσω ποτέ πόσο δύσκολος ως και κακόηχος μου είχε φανεί αυτός ο δίσκος που αγόρασα χάρη στο εξώφυλλό του
Μου πήρε καιρός να μπορέσω να εντρυφήσω στο είδος κι ήταν o έρωτάς μου για τον Sid που με έφτιαξε
Ακόμα κι αν έχεις ξανακούσει MC5, κάνε μία επανάληψη σε αυτό το προφητικό live που ξεχύνεται από το Michigan του 1969 για να θρέψει αυτό που γεννήθηκε λίγα χρόνια πριν στο Bristol.
Αριστεροί,αντικαθεστωτικοί, οργισμένοι έσπειραν punk...
και...
IDLES! IDLES! IDLES!
Στο #2 μου της Blogovision2010_19 το ξεσηκωτικό, συναρπαστικό, φανταστικό,θανατηφόρα χειμαρρώδες, τους αγαπώ
Η μουσική δεν τελειώνει ποτέ και δεν σταματάει ποτέ να προχωράει.
2019 κι ένα ακόμα θανατηφόρο album ήρθε για να μου πάρει τα αυτιά,την ψυχή,τον διάολο που κρύβω μέσα μου.
Σήμερα η άλλη πλευρά εκείνου που ξεκίνησε στα τέλη των 60ς συγχέει αδιάντροπα ρεύματα,είδη και beats,techno με drone,metal, dub και hip hop.
Για όσους δεν κατάλαβαν o Kevin σαρώνει τη λίστα μου του 2019 με double bill και μαζί με τον Justin Broadrick,σαν ZONAL αυτήν την φορά, με διαλύουν με το θεοσκότεινο WRECKED
The wall on which the
prophets wrote
Is cracking at the seams
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams
Will no one lay the laurel wreath
When silence drowns the screams
Confusion will be my
epitaph
As I crawl a cracked and broken path
If we make it, we can all sit back and laugh
But I fear, tomorrow, I'll be crying
Yes, I fear, tomorrow, I'll be crying
Yes, I fear, tomorrow, I'll be crying
Between the iron gates
of fate
The seeds of time were sown
And watered by the deeds of those
Who know and who are known
Knowledge is a deadly friend
If no one sets the rules
The fate of all mankind, I see
Is in the hands of fools
The wall on which the
prophets wrote
Is cracking at the seams
Upon the…
Υπάρχει κανείς που ΔΕΝ πιστεύει ότι αν υπάρχει ένας επιδραστικός δίσκος του progressive rock που συνδυάζει στοιχεία τζαζ,συμφωνικής και κλασσικής μουσικής κι έκτισε το Heavy Metal, αυτός ΔΕΝ είναι το In The Court of the Crimson King;
Άκουσέ το - είναι ένας από τους πιο επικούς δίσκους που γράφτηκαν ποτέ.
Με την ιδέα του Θανάτου,του Φόβου και του Εφιάλτη της Γνώσης να παραμονεύει, συναντάμε στο #3 της Blogovision 2010_19 τον ένα και μοναδικό, ΕΚΕΙΝΟΝ και το Seer
To επόμενο βήμα έχει όνομα Γαλλικό. Oiseaux-Tempête κι είναι η φυσική συνέχεια των Crimson και των Swans στα 10ς.
The music of
free-rock collective O I S E A U X - T E M P Ê T Eis bred from places in turmoil, be it Greece,
Turkey or Lebanon. Oiseaux-Tempête is a constantly evolving collective that
embraces the freedom of improvisation, as well as the communal function of
collaboration. This is secular music that crosses boundaries and cultures,
embodying an intersection where post-rock, jazz, Arabic music, punk and
experimental electronic music find common ground and refuge.
[Narration: John Peel; Characters: Marc Bolan (?)]
Lionel Lark was an alchemist by profession but he loved to
quest. Li and Mole were a romantic pair. Li, with his many-coloured Zodiac coat
flapping about as he rode the Dawn Wind
Rubbing his rimless spectacles. He lectured Mole in his
larkish manner about the mythical Lilly Pond and its latitude and longitude,
and goofing sometimes, and mentioning the Hyperborians, the frozen folk who
lived behind the North Wind
At eight 'o-clock, he scribbled little spells and directions
on a dried mushroom parchment and Moley got proudly into his pigs-bladder
balloon. Lionel took off, at first a little shakely, but soon as swift as the
lordly eagle, the Emperor of the Sky-skinned Airships
Bopping through the morning clouds, Kingsley rocked to and
fro, now and again straightening his course by adjusting the misty spider's-web
rope which was harnessed around Lionel's little puffed-out chest. They made a
wonderful sight, these animal Wright Brothers
A lonely elf crunched the autumn leaves and solemnly
dictated to his mouse scribe long, winding spirals of wonderful runes which, in
our heavy translation would awaken Ra at midnight, or unhibernate a legion of
poley Albino-eyed Hedgehogs or even cause a chasm on the Deeply Swirl of
Foxnecks to drown a blessed water lily
Pan be praised for elfish ability to know about wisdom and
to use it wisely. The elf's autumn feet hidden in rose-pettled, pointed shoes
walked into the Mighty Grove and his never-ending stream of merriment soared
and gushed niagarally through the Wonderful Kingdom. But even as quick as it
came, it had ceased. His wise eyes became beacons of true light
As the piggy bundle tumbled from the blessed heavens, the
leaping elf hastily harnessed his beloved, tame nightingale and made for the
point of ejection with a heart of many carats. Entangled in thorns and briars
was Kingsley Mole, his snout sticking high in the splendoured air, tents of
zodiac folds cascaded over Lionel's larkish dome. Despectacled, he moaned into
Kingsley Mole's eyes and cursed all flying machines doomed to rely on the
ficklety of piggish bladders. The two saddened creatures trundled from their
rose-bush prison and lay scarlet and fatigued in the escaping afternoon
The handsome, elvin figure soared through dusking skies and
upon landing, kissed the proud brow of his sky steed and called a greeting to
Mole and Li. After tea from acorn cups and slices of blueberry pie, the
handsome elf told all the large legends that he knew about the perilous pond
and its scaley protectors. Also of its healing ability and how one draught of
pond dew could put forests of tangling tufts on the baldest badger or field
mouses' heads
After glow-worm talks and plans for the quest, the elf led
the tired companions through the foreboding fairy wood until the reached a
large, beautifully-worked leather fencing boot, which had a door in its heel
"My great grandfather," the elf said, as Lionel
commented about image engraved on the door knob
"An alchemist you know," said the fairy one
"Mmmmm," said Li suspiciously
They were made very comfortable in beds of great expanse,
spider web sheets, and towers of warm, wooly moss blankets. And, as always in
an elvish abode, dreams of the gentlest texture
Unicorn:Ψυχεδελική λάβα που κυλάει ασταμάτητα σπέρνοντας το παράλογο της χαράς της ζωής στο πέρασμά της καιT.Rex ,οι Άγγελοι της Αιώνιας Εφηβίας.
Με αυτό τον ήχο στο μυαλό σου μπορείς να καταλάβεις τον Scott καλύτερα
Στο 4 της Blogovision 2010_19 το Indicud και αυτός είναι ο ένας και μοναδικός και αγαπημένος μου Scott Ramon Seguro Mescudi aka KiD CuDi,με τη μουσική του να αποτελεί ένα μνημειώδες και μοναδικό κράμα ψυχεδέλειας, electronica και hip hop, έναν ατέλειωτο χορό στη σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου
Μοιραία, το έργο συνεχίζει η ωμή και θεοσκότεινη electronica που ακολουθεί, μπαίνοντας ακόμη πιο βαθιά στο υποσυνείδητό σου, σκίζοντάς το και καίγοντας ότι έχει απομείνει από τους δύο προηγούμενους δίσκους.
Εκείνη την ημέρα είχαμε πάει με την γιαγιά μου για μπάνιο στον Ορωπό.
Πηγαίνοντας προς το λεωφορείο της επιστροφής είδαμε πολύ κόσμο μαζεμένο έξω από ένα σπίτι.
''Κάποιος θα πέθανε'' λέει η γιαγιά μου. Πλησιάζουμε και βλέπουμε μία τηλεόραση που την είχαν βγάλει από το σπίτι στην εξώπορτα στο δρόμο,πάνω σε ένα τραπέζι κι όλος ο κόσμος είχε μαζευτεί να κοιτάει την προσελήνωση.
Πολλοί από εμάς - κι εγώ- κοιτάζαμε και στον ουρανό μήπως δούμε κάτι.
O κόσμος είχε οριστικά ερωτευθεί το διάστημα
Λίγους μήνες αργότερα κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του εξωγήινου David Bowie. Το David Bowie βγήκε στις 14 Νοεμβρίου 1969 και ανοίγει με το Space Oddity, ένα από τα πιο εμβληματικά κομμάτια όλων των εποχών, που κάνει αναφορά στην ταινία ενός άλλου εξωγήινου,του Stanley Kubrick,''2001: A Space Odyssey'', ενώ ''φωνάζει'' την επικείμενη μετάλλαξη του νεαρού Λονδρέζου σε Ziggy (και μαζί του την απελευθέρωση μιας ολόκληρης γενιάς)
42 χρόνια μετά.Παραμονές ελληνικού Πάσχα.Έχω μόλις απολυθεί κι είμαι ακόμα σε σοκ. Έχω μείνει μόνη Αθήνα για περισυλλογή.
Το βράδυ θα δούμε με τον κολλητό μου πρώτη φορά live stream Coachella.Ο καθένας από το σπίτι του,με τα ακουστικά μας,τα ποτά μας, τα μηχανήματά μας.
Κι εκεί που θα μας έπαιρνε ο ύπνος..
Πως μπήκε μέσα, πώς άλωσε σκηνή, πλήθος,όλα όσα ξέραμε για τα live του Hip hop ως τότε, πως κατάφερε μέσα σε μια ώρα να με κάνει να νομίζω πως είμαι εκεί,μόνο αυτός το ξέρει.
Ένα από τα καλύτερα σετ που έχω δει στη ζωή μου το είδα ξημερώματα μιας άγιας μέρας σε live stream, με τις κομματάρες του My Beautiful Dark Twisted Fantasy να μου ξεσκονίζουν τη μιζέρια για τα καλά.
Ένα βήμα μπροστά.
Thank you Ye <3
Αλλά η ζωή θέλει και το μέταλό της κι εδώ μπαίνουν οι Sunn O)))και μου παίρνουν ότι αυτί μου άφησαν στην Primavera πριν χρόνια.
1969. Εκείνο το βράδυ τελείωσε οριστικά η εποχή της αθωότητας,βγάλαμε τα λουλούδια από τα μαλλιά, το acid έγινε δηλητήριο, ακόμα και οι πεταλούδες σταματήσαν να πετάνε.Ο πόνος του gospel και του blues έγιναν ο σπαραγμός και η μαυρίλα όλων όσων θα ακολουθούσαν τα επόμενα χρόνια.
Στις αποθήκες και τα σιωπηλά σοβιετικά μεγαθήρια του γκρεμισμένου Βερολίνου μάθαμε να μιλάμε,να πολεμάμε, να αγαπάμε και να πονάμε.Από την αρχή και χωρίς ποιήματα
ALAAALZAANJBICDGhux
50 χρόνια μετά, ακόμα κι αν περιγράφει τον χειρότερό σου φόβο και τραγουδάει τους εφιάλτες σου ντυμένους με τη στολή του εχθρού σου,
η μουσική συνεχίζει να σε προκαλεί
Στο #6 της Blogovision 2010_19 η κατά τη γνώμη μου καλύτερη μπάντα του 21ου αιώνα μέχρι στιγμής, οιLiars και το Sisterworld
