Τα δύο τελευταία χρόνια συναντηθήκαμε πέντε φορές.
Την πρώτη μιλήσαμε από κοντά για λίγο, αλλά ήταν λίγο στενάχωρα εκεί πάνω στα παρασκήνια του Gagarin, ήταν κι η πρώτη μας φορά και δεν το χάρηκα.
Την πρώτη μιλήσαμε από κοντά για λίγο, αλλά ήταν λίγο στενάχωρα εκεί πάνω στα παρασκήνια του Gagarin, ήταν κι η πρώτη μας φορά και δεν το χάρηκα.
Την δεύτερη ήταν στο Plissken του 2014. Μετά το live του (το καλύτερο από τα 4 που έχω δει so far) την ώρα των Black Lips (που σκατά είδα γιατί ήμουνα μαζί του). Εντάξει για 5' - ίσα να φιληθούμε*, να μιλήσουμε,να τραβήξω βίντεο (από όπου και το gif) - να μου φανεί γαμάτος αιώνας σε διάρκεια και μετά να πάω να λιποθυμήσω.
Καθοριστική επίδραση στην ανάπτυξη των αισθημάτων μου για Εκείνον έπαιξε η συνάντησή μας στο διαδίκτυο, όταν εκείνος εξομολογήθηκε τα 10 καλύτερα ψυχεδελικά Τούρκικα κομμάτια κατά τη γνώμη του. Τότε (ξανα)κατάλαβα ότι το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Γιατί (και) αυτά ακούω τις ώρες που δεν με ακούει κανείς. Κουμπάρος ο Edip Akbayram μάνα μου.
Μετά ήρθε το κάγκελο της Adidas. 4μιση περίπου η ώρα το πρωί,στην Primavera, ήταν σαν να είχα πάρει διεγερτικά, ξαναμιλήσαμε στο πεταχτό την ώρα που κατέβηκε να τσαμπουκαλευτεί με μια τύπισσα που του πέταξε μια τσάντα. Ο διάλογος ήταν πλούσιος:
- Luis!
- High!
πωπω,χαμός.
- Luis!
- High!
πωπω,χαμός.
Και μετά πρόσφατα στο χειρότερο live του, λόγω της αναισθησίας του ηχολήπτη, στο Κύτταρο.
Απεγνωσμένος εκείνος για τα χάλια της εμφάνισης ζητούσε ένα ποτό. Στην κοσμάρα της η τύπισσα στο μπαρ αδιαφορούσε κι έτσι, σμπρωγμένη εγώ από το ένστιχτο, μοιράστηκα μαζί του το πχιοτό μου ενώ εκείνος με αγκάλιασε νοιώθοντας λυτρωμένος.
Απεγνωσμένος εκείνος για τα χάλια της εμφάνισης ζητούσε ένα ποτό. Στην κοσμάρα της η τύπισσα στο μπαρ αδιαφορούσε κι έτσι, σμπρωγμένη εγώ από το ένστιχτο, μοιράστηκα μαζί του το πχιοτό μου ενώ εκείνος με αγκάλιασε νοιώθοντας λυτρωμένος.
Συνοψίζοντας,για μένα ο Luis Vasquez είναι πέρα από ένα είδωλο, είναι ''ο άνδρας που θα παντρεφτώ'' γιατί είναι ιδιοφυής, ανοιχτόμυαλος, περιπετειώδης και παθιασμένος. ( Στυλιστική σημείωση: ΚΑΙ λεπτεπίλεπτος γαλαζομάτης).
Αλλά, μετά, το Deeper δεν κατάφερε να πάει πιο ψηλά σε αυτήν την ζόρικη εικοσάδα γιατί κάποιοι άλλοι δίσκοι με έστειλαν γαμώτο πιο ψηλά.Κι έτσι κλείνω εδώ αυτήν την ερωτική εξομολόγηση παροτρύνοντάς σας να δοκιμάσετε τις εξής εμπειρίες:
1. Να διαβάσετε ολόκληρο το ποίημα που έγραψα για πάρτη της φάσης με τους The Soft Moon ψηφίζοντας τα Zeros στο #2 της 20άδας μου το 2012
Γαμώτο,νομίζω καταλαβαίνωεις πολύ καλά
Κάποτε μου μιλάς για φεγγάρια
όταν στα ίχνη που αφήνει ο υπολογιστής σου
βρίσκεσαιομαι εσύ εγώ κι αυτά που δήθεν καταλάθος αφήνεις
Νομίζω τώρα ξεκινάνε όλα.
Θα είναι επικίνδυνα, δυσάρεστα, χωρίς καμμία ανατροπή.
Θα πρέπει να βασανιστούμε
Φοβάμαι κι εγώ
Αλλά όμως οι μηχανές πρέπει να κινούνται αυτόματα,
εκεί που είναι ταγμένες,
μέσα τους
Μηδενικά αφημένα
να μας σχεδιάζουν τα πάθη μας,
κοιτάμε την κουρτίνα που φύσηξε ο αέρας
της Ιρλανδίας που δεν πήγαμε μαζί
Άκου
Χτυπάνε οι γραμμές μας
Αθροίζουν σχεδόν χίλιες
Την ώρα που θα νοιώθεις τον κίνδυνο της αλλαγής
Θα ακουμπήξουμε τις παλάμες μας
Θα αναλογιστούμε τα χρόνια που δεν είμαστε μαζί
Θα σκεφτούμε αυτό που μας κρατάει ξύπνιους τη νύχτα
Άκουσέ το
Die Life.Or me.
2. Να μυηθείτε στην Τούρκικη Ψυχεδέλεια μιας άλλης εποχής as per Luis Vasquez
3. Να ακούσετε ολόκληρο το διεισδυτικό Deeper εδώ
Γαμώτο,νομίζω καταλαβαίνωεις πολύ καλά
Κάποτε μου μιλάς για φεγγάρια
όταν στα ίχνη που αφήνει ο υπολογιστής σου
βρίσκεσαιομαι εσύ εγώ κι αυτά που δήθεν καταλάθος αφήνεις
Νομίζω τώρα ξεκινάνε όλα.
Θα είναι επικίνδυνα, δυσάρεστα, χωρίς καμμία ανατροπή.
Θα πρέπει να βασανιστούμε
Φοβάμαι κι εγώ
Αλλά όμως οι μηχανές πρέπει να κινούνται αυτόματα,
εκεί που είναι ταγμένες,
μέσα τους
Μηδενικά αφημένα
να μας σχεδιάζουν τα πάθη μας,
κοιτάμε την κουρτίνα που φύσηξε ο αέρας
της Ιρλανδίας που δεν πήγαμε μαζί
Άκου
Χτυπάνε οι γραμμές μας
Αθροίζουν σχεδόν χίλιες
Την ώρα που θα νοιώθεις τον κίνδυνο της αλλαγής
Θα ακουμπήξουμε τις παλάμες μας
Θα αναλογιστούμε τα χρόνια που δεν είμαστε μαζί
Θα σκεφτούμε αυτό που μας κρατάει ξύπνιους τη νύχτα
Άκουσέ το
Die Life.Or me.
2. Να μυηθείτε στην Τούρκικη Ψυχεδέλεια μιας άλλης εποχής as per Luis Vasquez
3. Να ακούσετε ολόκληρο το διεισδυτικό Deeper εδώ
* Συνέβη όντως
#10 The Soft Moon - Deeper
No comments:
Post a Comment