Ο Avaton αγαπάει τον Θάνατο και την Μουσική αλλά ποτέ δεν περίμενε ότι θα υπάρξει δίσκος που θα είναι γραμμένος πάνω στον πόνο των άλλων.
Το Death in Haiti ανακάλυψα μια μέρα στο Bastard Vinyl . Αν και δεν είμαι και πολύ τζαζόφιλη κι ούτε πολύ των πνευστών, με προσέλκυσε αυτομάτως ο τίτλος σε συνδυασμό με την φωτογραφία του εξώφυλλου, κατάλαβα ότι είχε να κάνει με κηδείες. Έβαλα να ακούσω ενώ παράλληλα διάβαζα για τον δίσκο.
Ο πλήρης τίτλος του δίσκου είναι Death in Haiti: Funeral Brass Bands & Sounds
from Port au Prince και ο καλλιτέχνης που τόλμησε αυτό το πόνημα είναι ο Félix Blume.
Σύμφωνα με το tagline του δίσκου '' 15 dead, 15 funerals, 16 funeral processions, 1
procession with no dead, 5 churches, 1 cemetery, 1 wake'' - η όλη σύλληψη και η εκτέλεσή της αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού, αλλά ο άνθρωπος έγραψε 15 ώρες ανθρώπινου πόνου με τον τρόπο που αυτός εκφράζεται στις κηδείες της Αϊτής, αποτυπώνοντάς τον σε έναν μοναδικό δίσκο γεμάτο θλίψη, λυγμούς και σπαρακτικές κραυγές που σκεπάζουν ή σκεπάζονται από ολοζώντανες και ενθουσιώδεις μελωδίες -ύμνους από αυτές που οι κάτοικοι του Port au Prince (πρωτεύουσας της Αϊτής) συνοδεύουν τους νεκρούς τους στον τάφο.
Πρόκειται για ένα μοναδικό ακουστικό ντοκουμέντο, ένα ακουστικό ντοκιμαντέρ jazz μουσικής, που ακόμα το ψάχνω σε βινύλιο - μέχρι να διαβάσω για τον δίσκο, είχε εξαντληθεί.
Άκουσε το Death in Haiti εδώ και ...ζωή σ'εμάς
No comments:
Post a Comment