Ch-ch-ch-ch-changes
Turn and
face the strange
David Bowie (Changes, Hunky Dory, 1971)
Σαν σήμερα, 17 Δεκεμβρίου 1971 κυκλοφορεί το '' και η ζωή είναι ωραία'' Hunky Dory του David Bowie- ίσως το πιο υποτιμημένο στην εποχή του album του. Ύμνος στα τότε είδωλα, δικά του και μιας ολόκληρης γενιάς που μεγάλωσε καταναλώνοντας ειδήσεις, μουσικές, περιοδικά, εικαστικές τέχνες και lifestyle φτιαγμένο από αυτά για όλους. Η χρονιά κλείνει αισιόδοξα. Changes.
Όμως. Σε ένα παράλληλο σύμπαν που ονειρεύεται πιο niche μουσικές τολμώντας να πειραματισθεί, συμβαίνουν οι πραγματικές αλλαγές και μπαίνουν οι βάσεις για το πιο μεγάλο μουσικό ρεύμα από τα τέλη του 20ου αιώνα ως και σήμερα.
Ο άνθρωπος που το BBC ονόμασε πατέρα της Techno - PaPa Techno- ο Γερμανός Karlheinz Stockhausen, πρωτοπόρος και μεγαλύτερος συνθέτης του 20ου (και 21ου) αιώνα, κάνει τομή στη μουσική, αφήνει πίσω του τον παραδοσιακό τρόπο σύνθεσης, όμορφες νότες αγγελικά βαλμένες δίπλα - δίπλα, με στόχο την παραγωγή μελωδίας και βασισμένος στα πιο απίθανα όργανα και τον ηλεκτρονικό ήχο ποντάρει στην ασυνέχεια και παράγει ''μουσική με απρόβλεπτη και ασυνεχή ροή, με συνεχώς μεταβαλλόμενη και θραυσματική υφή, στην οποία μουσικά γεγονότα φτάνουν να είναι οι μεμονωμένες νότες ή μικρές ομάδες από νότες και ό,τι τις χαρακτηρίζει (δυναμική, ηχόχρωμα, ρετζίστρο)'' πράγμα που αποκλήθηκε ‘στικτογραφία’ (κάτι σαν το κίνημα του Pointillism στη ζωγραφική όπου μικρές ασύνδετες μεταξύ τους τελίτσες χρωμάτων δημιουργούν όταν βλέπεις το έργο από απόσταση ένα ενιαίο θέμα.
Μιλώντας για μουσική στικτογραφία, ένα μικρό μουσικό διάλλειμα - άκου το Andy Warhol του Bowie, ο οποίος είναι ένας από τους πολλούς μουσικούς της εποχής που δήλωνε πως είχε επηρεαστεί από τον Stockhausen. Με πιάνεις;
Εκείνη λοιπόν την μαγική χρονιά που ''οι Γερμανοί πήραν τη μουσική στα χέρια τους'' δημιουργήθηκε η λεγόμενη σχολή του Βερολίνου και το Krautrock. To ροκ της λαχανοσαλάτας σαν να λέμε, kraut είναι το παραδοσιακό πιάτο- σαλάτα από ψιλοκομμένα λάχανα μαριναρισμένα σε μηλόξυδο. Θα μου πεις γιατί δεν το είπαν Wurstrock - και τα λουκάνικα είναι το ίδιο παραδοσιακά, ίσως γιατί η λέξη kraut είναι πιο εύηχη και δεν δημιουργεί σεξουαλικά connotations; Εν πάση περιπτώσει γεννιέται το Krautrock (ή Kosmische Music). Μουσική που βασίζεται στον ηλεκτρονικό ήχο ενώ συνδυάζει παράλληλα ψυχεδέλεια, progressive, space rock και avant garde.
Δεύτερο διάλλειμα - άκου το The Bewlay Brothers, πάλι από το Hunky Dory. Με πιάνεις;
Οι Amon Düül II κυκλοφορούν το πρωτοποριακό Tanz der Lemminge και οι Van der Graaf Generator, από το Manchester, το αποτυχημένο και παρεξηγημένο στην εποχή του σκοτεινό αριστούργημα Pawn Hearts . Για τους Can και το Tago Mago μιλήσαμε ήδη. Τι γίνεται τώρα εδώ. Η χρήση synthesizers, drum machines και vocoders (φωνοκωδικοποιητών) απελευθερώνει τα στοιχειωμένα από τους στίχους κι εμπορικές μελωδίες τραγούδια και σε συνδυασμό με την τάση αμφισβήτησης του παραδοσιακού τρόπου σύνθεσης προχωράει τη μουσική σε πιο σκοτεινά, εσωστρεφή, υπνωτικά μονοπάτια που χρησιμοποιούν επαναλαμβανόμενα μοτίβα, εκπαιδεύοντας τον ακροατή, εθίζοντάς τον σε ένα νέο είδος σχεδόν αναρχικής μουσικής και τελικά ξεσηκώνοντάς τον σε αυτό που στα τέλη του περασμένου αιώνα είπαμε rave. Η επιτομή της ηλεκτρονικής μουσικής.
Την ίδια χρονιά που συμβαίνουν όλα αυτά, ο Papa Techno (ξαναλυσσάξτε, τον έχω δει μαζί με 100 περίπου ακόμα άτομα, συνοδευόμενη από την φρικαρισμένη θεία μου - διότι ήμουν μικρή κι απαγορευόταν να βγαίνω μόνη μου - κάτω από βροχή να διευθύνει στο Ηρώδειο) μας δίνει το Trans.
Μουσική που (κυριολεκτικά) ονειρεύτηκε κι έγραψε για ορχήστρα και μαγνητοταινία. Μουσική γραμμένη ''σε μια απλή ακολουθία τόνου από τριάντα έξι νότες χωρίς στημένες ή ρυθμικές προεκτάσεις, η οποία «επεξεργάζεται με εμπνευσμένη ευελιξία», πρώτα μια σειρά δώδεκα τόνων σε ένα απότομα πτωτικό περίγραμμα και μετά μια σταδιακά ανερχόμενη, περιελιγμένη χρωματική γραμμή'' λολ. Πράγματι πρωτοπόρος, χρησιμοποιούσε το θέαμα με (αντι)- θεατρική λογική, φώτα και ότι ακόμα του έδινε η τεχνολογία για να περιγράψει και εικαστικά τη μουσική του η οποία παιζόταν σε ένα ζωντανό (ορχήστρα) κι ένα προμαγνητοφωνημένο επίπεδο. Απεριόριστη ελευθερία. Αυτό που εγώ λέω μουσική αναρχία.
Σκέψου ότι την ίδια περίοδο, εκεί δίπλα ωρίμαζαν οι Neu! και οι Kraftwerk. Με πιάνεις;
Εκείνη την περίοδο μεγάλωναν στο γειτονικό Βέλγιο τα ιδρυτικά μέλη των FRONT 242, οι άνθρωποι που συνδυάζοντας krautrock και EBM έστειλαν το synth punk, το dance και το live, 3 σε 1, στον Παράδεισο.
Το 1987 δίνουν ένα θρυλικό live στο Αμβούργο παίζοντας το άλμπουμ τους Official Version συν μερικά ακόμα τραγούδια.
Αυτό το live δεν γράφτηκε ποτέ σε δίσκο, μέχρι φέτος που κυκλοφόρησε από την Alfa Matrix σε ψηφιακή μορφή, δίνοντάς μας ένα μαστουρωτικό και παράλληλα ξεσηκωτικό, βίαιο αριστούργημα που θα μπορούσε να είναι το ψηφιακό ηχητικό κατά Ηλεκτρονική Μουσική Eυαγγέλιο -.
Ζήσε το #4 εδώ. Αμήν.
No comments:
Post a Comment