You who wish to conquer pain
You must learn what makes me kind
The crumbs of love that you offer me
They're the crumbs I've left behind
Your pain is no credential here
It's just the shadow, shadow of my wound
Ο τραγικός ρομαντισμός στην ποίηση και την μουσική - αυτό που δίνει ρεύμα στο συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό σου, κάτι που εσύ αντιλαμβάνεσαι με ρίγη, δάκρυα, κάψιμο στο στομάχι. Από τον Τριστάνο και την Ιζόλδη, ως τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα και την Madame Butterfly, τα ποιήματα των Lorca, Neruda, de Vigny, Verlaine, Λαπαθιώτη και Καρυωτάκη, η λεπτή γραμμή που ενώνει τα πιο απόλυτα αισθήματα του ανθρώπου, την Αγάπη, το Μίσος και το πάθος για Ελευθερία.
Από το 1971 άκου το Songs of Love and Hate του Leonard Cohen , το Wild Horses και το Sister Morphine από το Sticky Fingers των Stones.
Μετά άκου αυτό από το 1996.
Και τέλος άκου το The Falling από τους The Underground Youth. Τραγικά ρομαντική επιλογή;
No comments:
Post a Comment